สงกรานต์ปีนี้เอาปริญญาเอกมาฝากพ่อกับแม่นะ ..
แต่ .. มีคำที่ไม่รู้ว่าแม่ตั้งใจจะบอก หรือว่าหลุดปากพูดออกมา ..
“แม่ดีใจ จะได้กู้หน้าครอบครัว มีแต่คำดูถูกพ่อกับแม่มาตลอด”
ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงจะถามแม่ต่อว่า “ใคร อะไร ยังไง?”
ตอนนี้รู้สึกเฉยไปแล้ว กับหลายๆ อย่าง ตั้งแต่เด็กจนโต เป็นไปแบบอัตโนมัติเลย คำดูถูก ใครว่าอะไร ก็ปัญหาของเค้า ไม่ใช่ของเรา .. ใช้ชีวิตของตัวเองให้ดี .. ก็พอ
เรื่องจริงทั้งนั้น ที่ใครๆเคยเรียก ตอนอยู่บ้านเช่าข้างตลาด สมัยนี้ก็สลัมนี่แหละ .. แล้วเดินไปโรงเรียน ..
“ลูกขี้เมา” ก็จริง พ่อกินเหล้าเมาทั้งวัน เกิดมาก็เห็นพ่อเมาแล้ว
“ลูกแม่ค้า” ก็จริง แม่ขายปลาหมึกสดในตลาด
“เรียนไม่จบหรอก เดี๋ยวก็ติดยา” ก็เป็นไปได้ เพราะตอนเดินไปโรงเรียน ผ่านตลาดท้ายซอยมีวัยรุ่นติดยา ทั้งบ้อง ทั้งเข็ม ทั้งกาว ..
“เรียนโง่จะตาย” ไม่แปลก ก็จริง เรียนได้ที่สุดท้ายของห้องมาแต่ไหนแต่ไร ..
คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้ ..
แม่บอกตลอด ให้ตั้งใจเรียนให้จบ ไม่เกเร เป็นเด็กดี กตัญญูกับผู้มีพระคุณ ..
มาถึงวันนี้ ปริญญาเอก ที่แม่อยากให้เรียน
ก็ทำได้แล้ว ..
สุดท้ายสิ่งที่แม่พูดออกมา ตอบทุกอย่างที่แม่บอกแล้วนะ .. “ด้วยรัก” ❤️❤️❤️